Pies a mieszkanie w bloku

Czasem można się natknąć na opinie, że jedyne optymalne warunki dla psa to dom wolnostojący z dużym ogrodem, najlepiej na wsi, a trzymanie psa w bloku jest męczeniem zwierzęcia. Czy jednak takie stwierdzenia są zawsze słuszne i czy właściciele niewielkich mieszkań muszą się pożegnać z marzeniem o psie? Niekoniecznie. Wszystko zależy od wielkości i rasy psa, jego aktywności i potrzeb, a także warunków, jakie mu zapewnimy.

Tak naprawdę niewiele jest psów, które źle się czują w bloku. Do tych nielicznych mogą należeć psy ras bardzo aktywnych, w tym typowo myśliwskich i pasterskich – np. wyżły niemieckie, owczarki australijskie, podhalańskie i kaukaskie, husky czy też dalmatyńczyki. Jeśli poświęcamy psu czas, bawimy się z nim i zapewniamy mu odpowiednią aktywność, nawet nie zauważy, że mu czegoś brakuje i będzie czuł się szczęśliwszy niż pies mieszkający w domu, ale pozostawiony samotnie przez większość doby. Weźmy pod uwagę, ile czasu jesteśmy w stanie poświęcić psu – nie wystarczy wyjście z psem na chwilę przed budynek, by się załatwił, i od razu powrót do mieszkania. Ważne jest też, by pies w bloku nie był hałaśliwy – w przeciwnym razie możemy się narazić na konflikty z sąsiadami. Zwróćmy uwagę, że nie jest to tylko kwestia predyspozycji rasy, ale też charakteru samego psa i odpowiedniego treningu.

Pies w kawalerce

Jakie psy najlepiej odnajdą się w małym mieszkaniu? Również niewielkie i niewymagające bardzo dużej dawki ruchu. W schroniskach możemy znaleźć urocze, nieduże kundelki, dla których lepsze będzie zamieszkanie nawet w mikroskopijnej kawalerce niż w schroniskowej klatce. Jeśli szukamy psa rasowego, jest kilka ras, które będą się dobrze czuły na niewielkiej przestrzeni, jeśli zapewnimy im towarzystwo i częste spacery. Przykłady to:

• chihuahua – najmniejszy piesek świata, sprytny i wesoły;

• jamnik – nieduży i przyjacielski, nie powinien dużo chodzić po schodach;

• york – również jedna z najmniejszych ras, a przy tym wymagająca umiarkowanej pielęgnacji i przeciętnej aktywności;

• mops – bardzo przyjazny, zwykle lubiący dzieci, a przy tym mało wymagający jeśli chodzi o pielęgnację i nie bardzo aktywny;

• cavalier King Charles spaniel – mały, towarzyski, niekłopotliwy, niezbyt wymagający.

Większe psy w bloku

Jak wspomniano, niemal każdy pies może się dobrze czuć w bloku, jeśli ma zapewnione spacery o odpowiedniej częstotliwości i intensywności, a brak ogrodu nie jest tu dużym problemem. Jeśli dysponujemy nieco większym mieszkaniem, możemy również wziąć psa średniego lub dość dużego. Poleca się tu np. nastepujące rasy: owczarek szkocki collie, buldog angielski, różne odmiany terierów, a także labrador retriever czy golden retriever. W bloku można trzymać nawet psy ras olbrzymich, zwłaszcza takie, które są spokojne i wymagają umiarkowanej lub przeciętnej dawki ruchu – bullmastiff, cane corso lub czarny terier rosyjski.